Huisbezoek

Ze laat aan jullie merken dat er iets is, ze voelt het maar kan het gevoel niet uiten zoals wij dat doen. Ze huilt en doet dit uitbundig om jullie als ouders te laten weten dat er iets is. Jullie hebben al diverse adviezen gekregen van huisarts, verloskundige, consultatiebureau. osteopathie, kinderfysiotherapie en van familie. Dit is echt al heel veel en ook duidelijk dat er hulp nodig is.

Ze ligt op schoot haar fles te drinken als ik er ben, moeder is afwachtend wat ik heel goed begrijp na alle goedbedoelde hulp. Ik kom op huisbezoek nadat ik vooraf de intake heb doorgenomen, dat is wel fijn omdat ik dan een vollediger beeld heb van jullie gezin.

Heel veel adviezen hebben jullie gekregen en ook ik zal niet het gouden advies voor jullie hebben maar kan wel samen met jullie gaan kijken wat er haalbaar is voor verbetering. De adviezen die ik lees zijn soms tenenkrommend en ik ben blij dat jullie dat advies snel achterwege hebben gelaten. ( slaaptraining: het laten huilen in bed)

Veel goed adviezen zoals mogelijk verborgen reflux (dit is er bij de arts uiteindelijk ook uit gekomen). Tijdens het huisbezoek hebben we alles doorgenomen vanaf de geboorte tot nu. We komen op het onderwerp slapen en huilen, een combinatie die vaak samen gaat. Een baby heeft zijn ouders nodig om te gaan leren slapen, soms op de arm, in de box of in bed. Maar meestal bij jullie op schoot/ op de arm.

Ze laat zien dat ze jullie nodig heeft en ze niet lekker in haar vel zit. Ik vertel jullie over de verschillende vormen van huilen.

• Behoefte huilen zoals een vieze broek, honger of een boertje, honger
• Herinnering huilen/ trauma huilen, dit kan na een traumatische bevalling of als een baby gelijk gescheiden is van moeder, stressvolle gebeurtenis tijdens de zwangerschap. Dit huilen is vaak langdurig en intens.
• Resonantie huilen dit is het spiegelen wat baby’s doen. Ze voelen feilloos aan hoe je je voelt als ouders. Is er veel stress in een gezin of drukte dan kan een baby hierop reageren met huilen. Hij voelt de onrust en zoekt naar veiligheid bij ouders.

Behoefte huilen is voor jullie duidelijk, maar herinnering huilen is nieuw voor jullie. Ik geef jullie het advies om als ze zo hard huilt en niet te troosten is om haar bij je te nemen, huid op huid contact maken. Laat haar maar huilen en ga vertellen wat er allemaal is gebeurd van zwangerschap tot en met de geboorte.

Ook het resonantie huilen begrijpen jullie wanneer ik dit uitleg, dit merken jullie ook goed aan haar. Mooi om te horen,  want hierdoor kun je er beter mee omgaan. Herken bij jezelf de onrust en vraag of de ander het even overneemt.

Een paar weken later krijg ik een berichtje van moeder dat er een verbetering is. Met kinderarts zijn jullie er achter dat er een verborgen reflux aanwezig is waar een deel van de onrust vandaan komt. Daarnaast zijn jullie met het huilgedrag aan de slag gegaan. Je beschrijft heel mooie dat bij heftig huilen je haar huid op huid bij je neemt of samen gaat douchen. Dit geeft haar een veilig gevoel zo tegen je aan. Ook ben je voor jezelf en voor je dochter je geboorteverhaal aan het vertellen en je vertelt dat ze hier rustig van wordt. Met soms een traan vertel je alles en dit maakt dat je samen verbinding maakt en zorgt voor veiligheid. Je vertelt dat dit heel bijzonder voelt. Mooi hoor!