Voor mij ligt een kraam cadeautje voor ons buurkindje. Kiekeboe koe heet het en is zo ontzettend leuk. Het boekje eindigt met de zon welke door een uitschuifluikje opzij wordt geschoven en de baby dan zichzelf ziet. Een moment om naar uit te kijken tijdens het voorlezen.
Naar jezelf kijken is niet altijd gemakkelijk, we vinden altijd overal iets van en dan gaat dit alleen nog maar over het uiterlijk. Naar jezelf kijken is ook kijken naar wie je bent en juist in de periode dat je ouder bent geworden ga je dit doen. De babyfoto’s komen van zolder en er wordt gekeken op wie je kindje lijkt, leuke en minder leuke dingen. Iets te grote oren of juist dat kromme teentje maar dit wordt met veel liefde vaak bekeken en bewonderd. En ja…het is echt een wonder dat een kindje dan op jullie lijkt. Zo mooi!
En dan dat spiegeltje die zo ontzettend leuk is voor je baby. Ook je baby kan jou spiegelen en dat doet hij/ zij al door op jullie te lijken. Baby’s kunnen ook jou gevoelens spiegelen. Ze voelen jou en dat klinkt een beetje gek maar ben je verdrietig dan voelt je baby dat. Zo ook met al jou gevoelens. Al in de buik bewoog je baby mee met jou gevoelens, de blijdschap, boosheid, verdriet en stress. Heel veilig in je buik ervaart de baby alles mee maar doordat het nog zo veilig is zal dit goed gaan. Na de geboorte is er niet meer constante veiligheid doordat het soms in zijn bedje slaapt of wakker is in de box.
Hoe spiegelt een baby nu jou? Een baby is nog niet zo goed in taal, tenminste als we huilen niet meetellen. Voor een baby is huilen zijn taal maar dit is nog lastig in het begin om te begrijpen. Stel je bent onrustig omdat je vanmiddag allemaal kraamvisite krijgt en dan wordt net je baby wakker voor een voeding. Dit is prima denk je dan is die voeding alvast gedaan en hoeft dat straks niet met de visite. Tijdens het voeden merk je al dat je baby wat onrustig is, laat de speen of tepel los en is gemakkelijk afgeleid. Dan maar eerst een schone broek en nog een keer proberen. Maar ondertussen ben je met je gedachten bij het bezoek. Nadat het voeding wat onrustig is verlopen wil je baby niet slapen. Je baby is alleen bij jou stil maar onrustig.
Dit is spiegelen! De onrust die jij voelt omdat er nog allemaal bezoek komt neemt je baby over. Je baby voelt de onrust en kan hierdoor zelf ook niet tot rust komen en wil bij jou zijn omdat hij dat gevoel niet goed kent. Je baby weet niet wat hij met dat onrustige gevoel moet.
Wat kun je hiermee doen? Praten tegen je baby is het best wat je dan kunt doen. Door te vertellen wat er is en dat je een beetje druk bent doordat er visite komt. Dat je je baby lekker bij je gaat dragen zodat hij zich veilig voelt ondanks je onrust. Maar laat weten dat je er voor je baby bent en vertel hoe je je voelt. Door te vertellen begrijpt je baby nog niet wat er is maar aan je stem zal hij merken dat het goed is. Stel je partner is ook thuis zorg dan dat één van jullie rustig met jullie baby gaat zitten.
Het is mooi om te zien dat je baby jou gevoelens kan ‘lezen’. Hij begrijpt het nog niet maar door er te zijn voor je baby en te vertellen wat er is zal hij ermee om leren gaan. In het eerste jaar heeft je baby jou nog heel hard nodig om zichzelf te kunnen reguleren/ rustig te worden. Als ouder ben je zijn veilige vangnet.
Lukt het je niet om de taal van je baby te leren kennen kijk dan eens verder op de website voor een beetje hulp.
Reactie plaatsen
Reacties